سرقت ادبی چیست؟ علم از دیرباز با سرقت ادبی در جنگ بوده است. در ابتدایی‌ترین تعریف، سرقت ادبی به ارائه کار، ایده یا کلمات دیگران به عنوان کار خود بدون ذکر منبع اشاره دارد. در اینجا یک تخلف علمی جدی وجود دارد و آن را مغایر با اصول یادگیری علمی می دانند. ما در این مقاله به سرقت ادبی در مقالات علمی شامل انواع، پیامدها و اقدامات پیشگیرانه می پردازیم.
انواع سرقت ادبی در مقالات علمی
یک مقاله علمی را می توان به روش های مختلفی سرقت علمی کرد. تحقیقات علمی با انواع سرقت ادبی زیر مواجه است:
1. سرقت علمی مستقیم
در میان انواع سرقت ادبی، سرقت علمی مستقیم شامل کپی کردن سخنان دیگران و ارائه آنها به عنوان سخنان خود بدون ذکر منبع است. به عنوان جدی ترین نوع سرقت ادبی، می تواند منجر به رد نسخه خطی، لطمه زدن به اعتبار محقق و شکایت از محقق شود.
کپی کردن متن از یک منبع منتشر شده، کپی کردن متن از کار یک همکار، یا کپی کردن متن از یک نسخه خطی منتشر نشده، همگی می توانند سرقت علمی مستقیم باشند. محققان همچنین می توانند با استفاده از تصاویر یا ارقام بدون ذکر منبع، مرتکب سرقت علمی مستقیم شوند. محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی ذکر شده اند و در صورت لزوم مجوز دریافت می کنند.
2. سرقت ادبی از خود
اقدام خود سرقت ادبی استفاده از اثر قبلی شما بدون ذکر منبع یا کسب اجازه از نویسنده اصلی است. در صورت استفاده از این روش، حتی اگر به نظر سرقت ادبی نباشد، همچنان خطر رد شدن دستنوشته خود را دارید.
هنگامی که سرقت ادبی در میان باشد، می تواند از ارسال نسخه خطی منتشر شده قبلی گرفته تا ارسال نسخه خطی که شباهت زیادی به نسخه خطی منتشر شده قبلی دارد تا ارسال نسخه خطی که از داده ها یا یافته های مشابه نسخه خطی منتشر شده قبلی استفاده می کند، متغیر باشد. خطی وجود دارد که قبلاً منتشر شده است. استفاده از تصاویر یا تصاویری که قبلاً منتشر شده است بدون ذکر منبع یا مجوز نیز خود سرقت ادبی محسوب می شود.
محققان باید مطمئن شوند که به طور مناسب به مقالات قبلی خود استناد کرده و در صورت لزوم مجوز دریافت کنند. انتشارات جدید محققان نیز باید شامل تحقیقات و ایده های اصلی باشد.
3. ترجمه سرقت ادبی
اصطلاح Paraphrasing Plagiarism به عمل برداشتن کار شخص دیگری اشاره دارد که فقط کلمات و ساختار جمله را کمی تغییر می دهد. زمانی که ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار داده نمی شوند، حتی اگر اثر ممکن است متفاوت از اثر اصلی به نظر برسد، هنوز سرقت ادبی وجود دارد.
ممکن است با استفاده از اثر نویسنده دیگری به عنوان الگوی کار خود، تغییر چند کلمه یا جمله، اما حفظ ایده اصلی، یا جایگزینی کلمات با مترادف، مرتکب سرقت ادبی ترجمه شوید.
هر زمان که ایده ها و کارهای دیگران را ارائه می دهند، محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی اعتبار داده شده اند. مترجمان همچنین باید مطمئن شوند که معنای نویسنده اصلی را در این فرآیند تغییر نمی دهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
در سرقت ادبی موزاییک، منابع مختلف با هم ترکیب شده و بدون ذکر منبع مناسب برای ایجاد یک سند جدید استفاده می شود. علیرغم ظاهر شدن به عنوان یک اثر جدید، هنوز هم سرقت ادبی محسوب می شود زیرا ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارند.
سرقت ادبی را می توان با استفاده از چندین منبع برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد مناسب ایجاد کرد.
هنگام ایجاد یک سند جدید، محققان باید به درستی همه منابع را اعتبار دهند و از کلمات خود استفاده کنند. هنگامی که چندین منبع را خلاصه می کنند، محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی ذکر شده اند و ایده های اصلی به طور دقیق ارائه شده اند.
سرقت ادبی در نشریات علمی: پیامدها
سرقت ادبی در مقالات علمی می تواند عواقب جدی داشته باشد. محققانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند با عواقب زیر روبرو هستند:
رد نسخه خطی
مقالات علمی با سرقت ادبی احتمالاً در صورت یافتن کاملاً رد خواهند شد. شهرت و اعتبار دانشمندان می تواند در نتیجه آسیب ببیند که می تواند به حرفه آنها آسیب برساند. تحقیقات می تواند با رد نسخه خطی به دلیل از دست رفتن بودجه و منابع مانع شود.
لطمه زدن به شهرت
انتشار یک اثر سرقت ادبی می تواند به اعتبار علمی افراد آسیب جدی وارد کند. همکاری های پژوهشی می تواند دشوار باشد و اگر اعتماد و احترام از بین برود، محقق ممکن است در به دست آوردن بودجه برای تحقیقات آینده با مشکل مواجه شود. محققانی که شهرت آنها آسیب دیده است نیز ممکن است در پیشرفت شغلی خود دچار مشکل شوند.
پیامدهای قانونی
هنگامی که یک محقق قوانین کپی رایت را با سرقت ادبی نقض می کند، ممکن است با مجازات های قانونی از جمله جریمه نقدی و حتی زندان مواجه شود. سرقت ادبی از آثار دیگران غیرقانونی است، زیرا قوانین کپی رایت از حقوق نویسندگان اصلی محافظت می کند. اقدام قانونی علیه محققی که سرقت ادبی می کند در برخی موارد امکان پذیر است.
ابطال گواهی
شرکت در سرقت ادبی همچنین می تواند منجر به محروم شدن یک محقق از مدرک تحصیلی خود شود. در نتیجه این امر، محققان ممکن است آسیب های شغلی شدیدی را متحمل شوند. ممکن است در صورت ابطال مدرک شما شغل خود را از دست بدهید و ممکن است فرصت های آینده شما را محدود کند.
مجازات سرقت ادبی در ایران
در دنیای دانشگاهی، سرقت ادبی مشکلی است که همه کشورها را تحت تاثیر قرار می دهد. اقدامات متعددی از سوی ایران برای تضمین یکپارچگی تحصیلی و مقابله با سرقت ادبی در سال‌های اخیر انجام شده است. در ایران سرقت ادبی جرمی جدی است که می تواند مجازات شدیدی را در پی داشته باشد.
اقدامات متعددی از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (MSRT) در ایران به منظور پیشگیری و مقابله با سرقت علمی در تحقیقات دانشگاهی در حال انجام است. MSRT به عنوان بخشی از مأموریت خود برای اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح، دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه ای را برای مؤسسات دانشگاهی و محققان اجرا کرده است.
ارتکاب سرقت ادبی توسط محققین در ایران جرم دانشگاهی است و ممکن است با مجازات شدیدی روبرو شوند. مجازات با درجه سرقت علمی تعیین می شود. ایرانیان معمولاً برای سرقت ادبی به روش های زیر مجازات می شوند:
ابطال گواهی
متن های جعلی در ایران با لغو مدرک مجازات می شوند. سرقت ادبی می تواند منجر به ابطال مدرک یک محقق شود که می تواند بر شغل و فرصت های آینده آنها تأثیر منفی بگذارد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
این امکان وجود دارد که محققانی که متهم به سرقت ادبی هستند از انجام تحقیق محروم شوند. در نتیجه، آنها ممکن است نتوانند به بودجه و منابع دسترسی داشته باشند.
ممنوعیت انتشار
امکان ممنوعیت انتشار برای تحقیقات مرتبط با سرقت ادبی وجود دارد. برای مدت معینی اجازه انتشار هیچ اثری را ندارند. در نتیجه، شغل و شهرت آنها در جامعه علمی می تواند به طور قابل توجهی آسیب ببیند.
penalty
ممکن است مجازات‌های بیشتری برای محققانی که به سرقت ادبی متهم شده‌اند اعمال شود، از جمله جریمه. جریمه سرقت ادبی بسته به شدت آنها متفاوت است.
پیامدهای قانونی
کسانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند قوانین کپی رایت را نقض می کنند و در صورت مجرم شناخته شدن ممکن است با عواقب قانونی مانند جریمه نقدی و حبس روبرو شوند.
ایران به عنوان بخشی از تلاش های خود برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی اقدامات متعددی انجام داده است. NREC تضمین می کند که شیوه های تحقیقاتی اخلاقی هستند و یکپارچگی در سراسر MSRT حفظ می شود. محققان می توانند به پشتیبانی و آموزش NREC برای ارتقای یکپارچگی آکادمیک از طریق دستورالعمل های آن برای تحقیقات اخلاقی دسترسی داشته باشند.
برای اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صادقانه، مؤسسات دانشگاهی در ایران کمیته‌های اخلاقی نیز دارند. تحقیقات در این مؤسسات باید از دستورالعمل های اخلاقی پیروی کنند و این کمیته ها مسئول اطمینان از این امر هستند.
ابزارهای شناخت آثار ادبی
تورنیتین
با استفاده از Turnitin، می‌توانید نسخه‌ای خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر آثار دانشجویی بررسی کنید تا سرقت ادبی پیدا کنید. تجزیه و تحلیل شباهت یافت شده بین نسخه خطی و اثر منتشر شده، گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند. مربیان و ناشران از Turnitin برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
با Plagiarism Checker X، یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده مقایسه می شود و سرقت ادبی شناسایی می شود. در نتیجه این ابزار، گزارش سرقت ادبی تولید می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده شناسایی می شود. به منظور اطمینان از عاری بودن مقالات علمی از سرقت ادبی، محققان و ناشران معمولاً از Plagiarism Checker X استفاده می کنند.
گرامر
با استفاده از Grammarly می توانید اشتباهات املایی و دستور زبان و همچنین سرقت ادبی را پیدا کنید. این نسخه خطی را با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و هرگونه شباهت را برجسته می کند. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی، محققان و دانشجویان از Grammarly استفاده می کنند.
Copyscape
یک ابزار تشخیص سرقت ادبی به نام Copyscape وجود دارد که یک دست نوشته را در برابر پایگاه داده عظیمی از مقالات منتشر شده بررسی می کند و هرگونه شباهت بین این دو را برجسته می کند. علاوه بر این، این ابزار با شناسایی محتوای تکراری در اینترنت، گزارش سرقت ادبی تولید می کند. یک راه رایج برای ناشران و صاحبان وب سایت برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده از Copyscape است.
iThenticate
ابزار تشخیص سرقت ادبی iThenticate یک نسخه خطی را اسکن می کند و آن را با پایگاه داده مقالات منتشر شده مقایسه می کند. با استفاده از این ابزار می‌توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید و شباهت‌های بین دست‌نویس و آثار منتشر شده خود را بررسی کنید. در مقالات علمی، ناشران و محققان از iThenticate برای بررسی سرقت ادبی استفاده می کنند.
DupliChecker
با استفاده از DupliChecker، می توانید سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده تشخیص دهید. گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. محققان و دانشجویان از DupliChecker برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
داوران در مجلات علمی از چه ابزارهایی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
در مجلات علمی، بازرسی دستی توسط داوران برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود. یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و منابع دیگر توسط داوران برای شناسایی موارد سرقت ادبی استفاده می شود. این امکان برای داوران وجود دارد که با مطالعه دقیق دستنوشته، سرقت علمی، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت علمی را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
استفاده از نرم افزارهای تشخیص سرقت ادبی توسط داوران مجلات علمی یکی دیگر از روش های تشخیص سرقت ادبی است. ابزارهای نرم افزاری یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند و شباهت های بین نسخه خطی و این آثار منتشر شده را برجسته می کنند. این یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند که میزان شباهت دستنوشته را با اثر منتشر شده اندازه گیری می کند.
چندین ابزار نرم افزاری برای تشخیص سرقت ادبی وجود دارد که داوران مجلات دانشگاهی برای تشخیص سرقت ادبی از آنها استفاده می کنند، مانند Turnitin، iThenticate و Copyscape.
بررسی مرجع
برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی، داوران مجلات علمی از بررسی مرجع استفاده می کنند. مراجع استفاده شده در نسخه خطی با منابع موجود در بخش مراجع مقایسه می شود. استنادها باید به درستی ذکر شوند و هیچ منبعی نباید حذف شود.
علاوه بر این، بازبینان تأیید می‌کنند که منابع ذکر شده در نسخه خطی دقیقاً ذکر شده‌اند و محتوای ذکر شده با منبع اصلی مطابقت دارد. داوران ممکن است هرگونه مغایرت را بررسی کنند تا در صورت وجود هرگونه مغایرت مشخص کنند که آیا سرقت ادبی صورت گرفته است یا خیر.
راهنمای پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی
دستورالعمل‌ها و بهترین شیوه‌های خاصی وجود دارد که محققان باید از آنها پیروی کنند تا از سرقت علمی در مقالات علمی جلوگیری کنند. در تحقیقات علمی، روش های زیر موثرترین روش ها برای جلوگیری از سرقت ادبی هستند:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
با استفاده از استنادهای مناسب می توان از سرقت ادبی در مقالات علمی جلوگیری کرد. برای اینکه به درستی کار دیگران را اعتبار دهید، باید به او اعتبار بدهید. نقل‌قول‌ها در متن گنجانده شده و منابع در پایان فهرست شده‌اند. نام نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه منبع اصلی باید در استناد داخل متن ظاهر شود. منابع در فهرست منابع باید بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده مرتب شوند.
در تحقیقات علمی از چندین سبک استناد از جمله APA، MLA و شیکاگو استفاده می شود. برای محققین مهم است که با سبک استناد رشته خود آشنا شوند و دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
تشخیص سرقت ادبی در یک نسخه خطی می تواند با استفاده از چک کننده سرقت علمی انجام شود. تعدادی از ابزارهای آنلاین برای کمک به محققان در بررسی آثارشان برای سرقت ادبی موجود است. با مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده، این ابزارها می توانند هر شباهتی را شناسایی کنند. بررسی‌کننده سرقت ادبی به محققان این امکان را می‌دهد تا قبل از ارسال دستنوشته خود، سرقت ادبی را شناسایی و رفع کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بیان مجدد ایده ها یا کارهای دیگران به عنوان بازنویسی شناخته می شود. نقل قول باید از تغییر معنای نویسنده اصلی جلوگیری کند. ممکن است سرقت ادبی از طریق بازنویسی بیش از حد دقیق انجام شود، زیرا شامل گرفتن کار شخص دیگری و تغییر کمی ساختار عبارت و کلمات است.
ترجمه ها باید به زبان خود محقق و با استفاده از ساختار جمله خود انجام شود. همچنین، ارجاعات و استنادهای درون متنی باید به درستی به نویسنده اصلی اعتبار داده شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
حقوق نویسنده اصلی در مورد آثارش توسط قوانین کپی رایت محافظت می شود. برای جلوگیری از سرقت ادبی، درک قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر شده است، مهم است. قوانین و مقررات کپی رایت را آموزش دهید تا از تخلفات تصادفی جلوگیری کنید. مواقعی وجود دارد که محققان برای استفاده از آثار یا فرم‌های خاص به مجوز نیاز دارند.
از کلمات خودت استفاده کن
استفاده از کلمات خود در مقالات علمی برای جلوگیری از سرقت ادبی ضروری است. پژوهشگران باید ایده‌ها و کارهای دیگران را هنگام ارائه آنها بازنویسی کنند. هنگامی که از نقل قول مستقیم استفاده می شود، همیشه باید منبع اصلی ذکر شود. جمع بندی منابع متعدد نیز باید با استفاده از کلمات خود محقق انجام شود.
سوابق را نگه دارید
برای جلوگیری از سرقت ادبی، حفظ سوابق دقیق منابع در مقالات علمی حیاتی است. برای محققین مهم است که اطمینان حاصل کنند که همه مراجع و همچنین اطلاعات مرتبط در مورد کار خود را ثبت می کنند، مانند نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه. در پایان مقاله، فهرست منابع مفصلی باید بر اساس این اطلاعات تهیه شود. نگهداری سوابق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی اجتناب کنند و همه منابع را به درستی اعتبار دهند.
کار خود را مرور کنید
برای محققین مهم است که از سرقت ادبی جلوگیری کنند و به همه منابع قبل از ارسال مقالات خود اعتبار مناسب دهند. نسخه خطی را برای اشتباهات املایی و دستوری تصحیح کنید. بررسی یک دستنوشته قبل از ارسال می‌تواند به محققان کمک کند تا سرقت ادبی را قبل از تبدیل شدن به یک مشکل، شناسایی و تصحیح کنند.
Result
در پایان، سرقت ادبی یک جرم جدی در جامعه علمی است و می تواند منجر به رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و ابطال مدرک شود. سرقت ادبی در مقالات علمی بسیار قابل پیشگیری است اگر محققان انواع، پیامدها و بهترین شیوه ها را درک کنند.
محققان باید استنادهای مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، نوشتن با کلمات خود و بررسی دقیق آثار خود را قبل از ارسال در نظر بگیرند.
علاوه بر این، داوران همتای مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی، نقش مهمی در حفظ یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی مرجع از جمله ابزارهایی هستند که توسط بازبینان برای شناسایی سرقت ادبی و اطمینان از مطابقت نسخه خطی با استانداردهای یکپارچگی علمی استفاده می شود.
محققان باید تلاش کنند تا از سرقت ادبی اجتناب کنند و در هنگام تولید آثار خود بالاترین استانداردهای صداقت دانشگاهی را رعایت کنند. برای دانشمندان مهم است که بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها را برای پیشبرد تحقیقات علمی و حفظ یکپارچگی جامعه علمی دنبال کنند.